W okresie PRL umowy między organizacjami i instytucjami kultury były efektem wcześniej ustalonych programów realizacji umowy o współpracy kulturalnej. W podziale rodzajów instytucji odpowiedzialnych za kształtowanie polityki kulturalnej autorstwa Stefana Żółkiewskiego był to trzeci poziom instytucji, umożliwiających uczestniczenie w kulturze.  Po upadku komunizmu instytucje kultury mogą samodzielnie decydować o współpracy.  Wcześniej w okresie międzywojennym takich umów nie było.